احتیـــاجی بـــه تسبیــــح نیـــــست…
دستــــانت را کـــه بـــه من بـدهـــــی
بـــــا انگشتــانت “ذکــــر دوســـــت داشتن” می‌دهــــم…
نظرات شما عزیزان:
vista 
ساعت12:03---5 اسفند 1391
من که تسبيح نبودم ، تو مرا چرخاندی
مشت بر مهره تنهايی من پيچاندی
مهر دستان تو دنبال دعايی می گشت
بارها دور زدی ذهن مرا گرداندی
ذکرها گفتی و بر گفته خود خنديدی
از همين نغمه ی تاريک مرا ترساندی
بر لبت نام خدا بود،خدا شاهد ماست
بر لبت نام خدا بود و مرا رقصاندی!
دست ويرانگر تو عادت چرخيدن داشت
عادتت را به غلط چرخه ايمان خواندی
قلب صد پاره من مهره صد دانه نبود
تو ولی گشتی و اين گمشده را لرزاندی
جمع کن، رشته ايمان دلم پاره شدست
من که تسبيح نبودم، تو چرا چرخاندی؟
تبادل
لینک هوشمند
