مـــن ازتــــــ هیچـــی نمـــی خـــوام

فقــــط عـــاشــق چشـــاتـــم

همــه ی چشـــا رو مـــــی خــــوام

وقتــــی کـــه محـــوِ نگــــاتـــم

 نــــه بستــــه ام بـــه کـــس دل

نـــه بستــــه کــــس بـــه مـــــــن دل

چــــو تخــتـــه پــــاره بــــــر مــــوج

رهــــا رهــــا رهـــــا مــــن

 

ز مـــــن هـــــر آن کــــه او دور

چـــــو دل بـــه سینــــــه نــزدیـکــــــــــ

بــــه مــــن هـــــــر آنکـــــــه نزدیکـــــــــ

از او جـــــــدا جــــــــدا مــــــــن

 

نــــــــه چشــــــــم دل بـــه ســـــویـــی

نه بــــاده در سبــــویـــــی

کـــــه تــــر کنــــم گلــــویـــــی

به یــــاد آشنــــا مــــــن

 

ستــــاره هــــا نهفتــــه انــــد

در آسمــــــان ابـــــــــری

دلم گرفتـــــــــه ای دوستـــــــــ

هـــــوای گــــریـــه بــــا مـــــــن . . .

    اگــه از تــو ننــوشتـــــم ، فکـــــر نکـــــن ســـرم شلـوغــــه

    تــوی زنــدگـــــــی یه وقتـــا ، تنهـــایــی رمـــز عبــــوره

    اگــــه از چشمـــاتـــــــــ گــذشتــم ، فکــــر نکـــن عــاشــق نبــودم

    مطـمئـن بـاش توی دنیـا ، دل بـه تـو سپـرده بـودم

    خیلـــی سختـــه بگـــی میـــرم ، وقتــــی مــی خـــوای که بمــونـــی

    وقتـــی مـــی خـوای تو خیالتــــــ ، شعــرای قشنگـــــ بخونـی

    مـــن گذشتـم از تو امّـا ، تـو همیشـه بهتـــرینــی

    مثل اشکـــی واســـه چشمــام ، مــوندگــاری و صمیمــی

    مـــن مـــی خواستـــم تو خیـــالم ، ازتـــو تا ابد بخـــونــم

    تنهـــا باشــم بـی حضــورت ، رازچشماتـــو بــدونم

    مــن مـــی خواستـــم واسـه دردام ، تنهایــی خونه بسازم

    با نتـــــ هـای مهربونیتــــــ ، شعــرای قشنگـــــــــ بسازم

    مــــی دونستـــم وقتی میـــرم ، دیگـــه تا ابد غـــریبم

    حتـــی واســـه چشـــم خیستـــــــ ، بـــی وفاتـــرین فریبـــم

    شایـــد امـــروز که سیــاهـــی ،رخنـــه کـــرده تو وجـــودم

    بدونم که راستــی راستـــی ، روزی عاشـــق تو بودم

    و هنــــوز عـاشــقتـــــم

براي شعري که بي تو خواهم گفت...

قافيه کم دارم ...

و
تجربه ي با تو بودن را...

اي کاش به اندازه ي سلامي با هم بوديم

هــر دو تــامــون مـثـل یــه کــوه یـخیــــم

هــمه چــی بیــن مــا دوتــا ســـرده

بــه دلـــتـــــــــــ شــکــــ نــکـن عــزیـز دلــم

"دیــگه اون عـــشــق بــر نمــی گـــــرده"


خودتـــم بـاورتـــــــ نــمیـــشه ولــی

بــی مــنـــــم میــشه قــصه رو ســـــر کـــــرد

وقـتــی عــادتـــــــــــ کنـــی بــــــه تــنـــهــــــایــــی

خـیـلـی چیــــزا رو میــشـه بــاور کـــــــــــرد

 

غـربت مـن هـرچـی کـه هستــــــــ از بـا تـو بـودن بهتــره


آخــر خـط زندگیـم ایـن نفسـای آخــــره


وقتـی دارم بـا هـر نفـس از ایـن زمـونـه سیـر میشــم


وقتـی با یـه زخـم زبـون از ایـن و اون دلگیــر میشــم


ایـن آخــر راه دیگه بایــد که تنهــا بمیــرم


تنهــا تو اوج بی کســی تو غــربتـــــــــــ آروم بگیــرم


بایـــد بـــرم بایـــد بــرم بایـــد که بــی تــو بپـــرم

 
آخ که سنگیـــن می زنه این نفســـای آخــــرم


سکوتــــــــــ مـن نشونــه ی رضایتـم نیستــــــــــ می دونـــی


گلایه هامــو مـی تونــی از توی چشمــام بخــونـــی


بگـــو آخــه جرمـــم چیه کـــه باید اینجـــور بســـوزم


هیچـی نگم داد نزنـم لبامــو رو هــم بـــدوزم


در بــه در غــزل فروش منــم که گیتــار مـی زنم

 
بـا هـر نگاه به عکستــــــــــ انگـار مـن خودمـو دار مـی زنـــم


نفـــرین به عشــق به عاشــقی نفــرین به بختــــــ و ســــرنوشتـــــــ


بـه اون نگـاه کـه عشقـتــو تــو ســرنوشتـــــ مـن نـوشــت

 
نفـرین به مـن نفریـن بـه تو نفــرین به عشـق مــن و تــو


بــه ســـاده بـــودن منـــو به اون دل سیــاه تـــو

 

سکـوتتــــــــ زيباستـــــــ

امــــا گـــاهــی اين سکـوتـــــــ آنقـــدر طـولانی میشـه

کـه تصـور می کنـم ديگـر نيستـی تا جـوابم رو بـدی

کـاش می تونستـم دستاتتـــــــ رو لمس کنــم

و صــدات رو بی آنکـه چيــزی بگی بشنوم

کـاش می تونستم عشقتـــــــ رو از نگاتـــــــ بخونم

کـــــاش . . .

اگـه می دونستـی که صـداتـــــ نوازشگــر روحمــه

شــايـــد اينقـــدر حبسش نمی کــردی

کـــاش مـی دونسـتــی

امــا نمی دونــی

نمـی دونــی کـه اکنــون چقــدر به تو محتاجـم

و حـالا دارم به جـای خاليتـــــــ می نگــرم

و غـــرق در خيالاتــــــــــ با تو بــودن مـی شم وبه جــای آروم گرفتن

بيشتــر از پيش غمگين تـــر مــی شــم

اشکهام سـرازير می شه و مسيـر هـر روزه شون رو طی می کنند

نمی دونم چی بگم شايد گفتن ديگه سودی نداشته باشه

ولی بدون که صدات بسيار زيباتر از سکوتتـه ، ای بهترينـم

امـا افسوس که نمی دونی و نمی خـوای که بدونی

شـــايـــــد . . .

بـازم بايـد عادتــــــــــ کـرد ولـی

نمی دونستم اينقــدر زود از کنـارم مـی ری

نمـی دونستم زود ازم دل می کنـی و ميـــری

نـــازنيـنـــم

ای کـاش با رفتنتــــ غم دنيا رو تو سـرم خـراب نمـی کردی

ای کاش مــی فهميـــدی که چقــدر خاطره تو برام عزيزه

خوبــــ تـو که گفته بـودی بـرای هميشه کنـارم مـی مونـی ؟

تـو کـه گفتـی می خـوای عشقتــو نثــارم کنــی ؟

ای کــاش مـی دونستـم قـراره خيلـی زود بشـم يه ... تنها

تمــام آرزوم ايــن بــود کـــه

ای کاش هيچ وقتـــ اسم تنهايــی رو با خـودم يدکـــــ نمی کشيدم

ولی حيفــــــــــــ . . .

کــه آرزوهـــا فقط يه آرزو هستنــد نه حقيقتـــــــ !

چشــــات آرامشی دارهــ که تو چشمای هیچکی نیست

میدونم که تویِ قلبتــــــ به جـــز من جـــای هیچکـــی نیست

***

چشاتـــــ آرامشی دارهـــ که دورم مـــیکنــه از غـــم

یه احساســـی بهم میگه دارم عاشـــق میشــم کــم کــم

مــن می نویسم و

تـــــــــو

نـــــمی خوانی !

...


امـــــــــــا

مخاطب که تو باشی …

مدیـــــــونم اگر ننــــــــویسم . . .

مـقـدس تــریـن جــای دنــیـاست ...

اتـــاق تنــهـایی هـــایـــم ...

وقـــتی ...

بــا نیـّــت " تــــــــو " خــلـوتـــ می ڪنـــم ...!